Palyaço Çığlığı
Yüreğimde siyah saçlı fahişelerin yalnızlığı,
Gecenin zalimliğine bıraktım kendimi
bir yolculuğa çıkamadan sana doğru
Yıkıldı kalbim apansız
fakir düşmüş, umutsuz ülkenin
karlakaplıcesetkokankaldırımlarına
(Bir uzak diyardır Afrika çığlık çığlığa)
Ve atlar ölü ayak koşar zamansız
şehir kan revan içinde
Sokak lambalarının altında
yılan göğüslü kadınlar
ve ölen serçekuş yavruları
Ve palyaço çığlığının gürültüsü…
Yorulmuş kırlangıçlar şehrinin
darbe görmüş yüzlerinde hüzünlü bakışlar
prangamaviliğinevurulmuşyıldızlar gördüm
(Aşk ——> faytonlu yalnızlık ada ülkesinde)
Mor dağların eteklerinde güneşsiz
kardelen masumiyetinde unutuyorsun beni
kalbini saran kara bir örümcek ağıyla.
Solmuş sardunya renkli gecelerde
Bir derviş heykeli sessizliği gibi
bıraktım kendimi gecenin karanlığına
/Ölüyorum/
/Ölüyorsun/
/ölüyorLAR/
Tüm insanlığın sırtında gidiyoruz el ele
bir tabut hayalinde, bir söz arasında…
(ürkek ceylanlar vuruluyor soğuk
zemherilerin ayazında. )
Heyhat !
Eserde kullanılan fotoğraf
Gökhan bey olumsuz bir yorum olarak görmüyorum , paylaşımınız basit değil biraz daha musakkal(ağır) tabiri vardır Arapçada ,kelimeler olmasada anlamlar o yönde yazılmış. Kurallar vs. yok zaten istediğiniz de bu diye düşünüyorum. Kural dışı , zorlayıcı cümleler kurmak açıkçası buda farklı bir çalışma olunca hem edebî anlamda bilgilenme ve farklı bir eser türü ortaya koyma durumunda yardımcı oluyor. Kaleminiz hep var olsun.
Güzel bir paylaşım olmuş
Artık şiir tarzımı çözdünüz – nerdeyse -. Demek ki hâlâ eksiğim var. Şiirimin daha da kapalı bir hâl alması lazım. Biçim olarak da geliştirmem gerek. Henüz yolun başındayım Aliye Hanım. Dili bozabildiğim kadar bozmaya çalışıyorum ama yine de istediğim gibi olmuyor
Yine Attila İlhan üslûbunu fazlasıyla andıran kapalı ve oldukça başarılı bir eser ortaya koymuşsunuz. Dilerim istediğiniz şekilde kendinizi bu yöne daha da geliştirirsiniz Gökhan bey. O yetenek sizde fazlasıyla mevcut gözüküyor. Kaleminize, gönlünüze sağlık..
Teşekkür ederim Emre Bey yorumunuz için