Bazı insanların tek kötü alışkanlığı vardır.
Her şeye ” geç kalmak “.
İnsan , bazen geç kalıyor.
Hayattayken sevdiklerine , uyanıkken otobüsüne , demini almış bir bardak çaya ve yahut bir duaya . Geç kalma . . .
Seni seviyorum kelimesi , içimizde bir yerlerde kalsın diyemi öğretildi bizlere . Zamanin kıyısına kurulmuş yaşamdan ne fayda beklenir ki . Geç olmadan , Sevdiklerin yanında iken söylenmeli .Yarın geç olabilir ve bir anda bitebilir herşey .
Yitip gidiyor kısacık ömür , fark etmiyoruz .
Hâlâ mümkünken , yaşamak için acele edin . Kısa yaşanmışlıklar,
hiç yaşanmamışlardan iyidir bence .
Hayat geç kalmışı affetmiyor ve
Yerini asla dolduramayacağımız birer keşke ve iç çekmeler olarak kalıyor.
Azat Demir