in

Ihlamur

Bir gün bana telefonda:
 “Öksürüyorum, hastayım” demiştin.
Vakit kaybetmeden ıhlamur almıştım sana.
Yanına aceleyle gelirken
Heyecandan unutmuştum getirmeyi.


Nasıl da üzülüp kahrolmuştum..!
Bir daha ki gelişimde unutmayayım diye
Yanı başımda ki sehpaya koymuştum.
Sonra işler ters gitmiş, ayrılmıştık seninle.
Ama hala masamda durur o ıhlamur…
Dokunmadım bile biliyor musun..?
Barışma ümidimiz olmasa da
“Boş ver kalsın oracıkta” dedim kendime…
Dün ıhlamur ağaçlarının altından geçiyordum.
Sana aldığım ıhlamur belirdi sanki gözlerimde.
Ben hayatında değilim artık.
Sıkı giyin, dikkat et kendine olur mu?
Hastalanmayasın dayanamam buna!
Seni benim kadar düşünen birisi yoktur bilirim.
İnan senden haber alamasam da
Ben bunu hissederim…
Her şeye rağmen seni çok seviyorum!
Sen de bunu hisseder misin bilmiyorum..?
Sen iyi ol da gerisi mühim değil.
Benim için ne kadar kıymetli olduğuna
Sehpamda sakladığım ıhlamurdur delil…

Emre Özkan

Eseri Beğendiniz mi?

Bir Yorum

Yorum Gönder

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Ben Şimdi Yine

Arayış