in

Ne İçin Yazıyoruz?

İnsan alemi yaşadığı her dönem boyunca kendini başka kişilere karşı açıklama ihtiyacı hissetmiştir. Bu açıklama ihtiyacını ise sözlü veyahut da yazılı bir biçimde dile getirmiştir. Tarih boyunca yaşanılan türlü olayları yazılan eserlerden okur inceler ve yorumlarız. Yazı yazma ihtiyacı yaşadığımız çeşitli duygulardan da kaynaklanıyor. Örneğin; acı… Sözlü olarak kendimizi ifade edemediği zaman insan hemen içindekileri yazıya dökermiş. Bunu kendim de tecrübe ettim. İnsanlar dilin varmadığı bazı duyguları yazıya aktarmıştır.

Asıl konuya gelecek olursak sahi, biz ne için yazıyoruz? Herkesin bir yaşama amacı vardır. Kimi ailesi için, kimi kendi inandığı hak dava için, kimi sadece kendi için, bencilce… Ve yazmamızdaki asıl amaç bu; ne için yaşıyorsak onun için yazıyoruz.

İnsanlar her zaman birbiriyle iletişim kurmakta zorlanmıştır. Kavramları doğru kullanamadıkları için hep yanlış anlaşılmalara sebep olmuştur. İnsan fikrini doğru bir şekilde telaffuz edemediği zaman bunu yazıya dökme gayreti içerisine girmiştir. Ünlü yazarların bu şekilde yazmaya başladığı aşikârdır.

Yazımı iki tane ünlü yazarların sözü ile devam ettirmek istiyorum.
Bu konuyla alakalı Sait Faik’in çok ince bir sözü vardır. “Yazmasaydım, delirecektim!” İnsan dertleşecek birini arar hayatta ve bunu bulamadığı zaman aynı ünlü yazarımız Sait Faik gibi delirme noktasına gelir. İşte insan içinde yanan kanı kalemin mürekkebi ile yavaşça akıtır kağıda…

Ve bir diğer söz Nobel ödülünü alan ilk Müslüman yazar Necip Mahfuz’a aittir. “Zevk için karanlık gücü hoşnut ettirmek için ya da bir ağırlıktan kurtulma arzusu olarak da görebiliriz bunu. Yazmak ve yaşamak arasında ayrım yapın deseler bir cevap veremem.” Daha demin değindiğim konu bu işte. Ne için yaşıyorsak onun için yazıyoruz…

Yazı yazmak aynı zamanda bir özgüvendir. Çünkü bu devirde kimse kendi fikrini korkmadan dile getiremiyor. Özellikle kaygılandığımız konu ‘millet ne der?’ Biz bu huyumuzdan vazgeçemiyoruz sevgili okurlar. Aslında içimizde nasıl güzel yeteneklere sahip insanlar var. Bunu kendi de fark ediyor fakat dışa vurmuyor çünkü korkuyor. “O ne der, bu ne der?” gibi…

Ve metnimi kendi sözümle bitireyim. “Her insan yazmak ister. Fakat bazıları yazar, bazıları ise ‘GERÇEK YAZAR’…” Gerçek yazarların kitaplarını okumak temennisi ile…

Erva Esma Güler

Eseri Beğendiniz mi?

2 Yorum

Yorum Gönder

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Hasretim Dumanlı

Perestiş