in

Sana ve Akla Veda

Sabah-akşam hayaline sarılıp

Kendi kendime konuşuyorum.

Bu gidişat hiç hayra alâmet değil…

Galiba sahiden deliriyorum!

Vaziyetimin çaresi bulunur mu?

İnan ki bilmiyorum.

Müphemliğin ortasında bağdaş kurup,

Bir bir benden gidenlere bakıyorum:

Sen, gülüşün ve aklım…

Hepinize sessizce el sallıyorum.

_Emre ÖZKAN_

Eseri Beğendiniz mi?

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Esaret

Nasip ve Vuslat