Tahta tabutta saklambaç oynayacak kadar çocuktum ben
Çocukluğuma çiğ düşmüştü soğuk ve sessiz
Ben onu içmiştim de anlamamıştım
Damlayan su damlalarında kaybolmuştum
Dalıp gittiğim yerlerden çıkardınız beni
Buharlı kazanları yemek sanmıştım
Bir bedene soğuk ve serin olacağını bilmiyordum.
Beni tutan ellerin gideceğini bilmiyordum
Kollarımdaki ipler niye vardı sahiden
Tahta tabutla oynadığım için mi ?
Benim en güzel oyuncağım o oldu
Onun içinde çocuk oldum genç oldum
Tahta tabutta anne oldum
Kimse açmadı kapağı izin vermedim
Anılarımı çocukluğumu almalarına izin vermedim
Beni sevmelerine izin vermedim
Ben sevgiyi hiç bilemedim ki
Ben burada değilim yokum aslında
Beni arayanlar tahta tabutta
Onun kapağını açmadılar ki hiç
Beni anlasınlar, beni tanısınlar
Hocam yaa boğazıma birşeyler düğümlendi gözlerim dolu dolu bendeki taaa derinliklerdeki saklı kalmış aciklayamadigim duygularıma değindi çocukluğuma değindi ……ellerinize yüreğinize saglik
Hatice hanım sizleri çocukluğunuza götürüp güzel düşüncelere yol açabildiysem ne mutlu bana teşekkür ederim yorumlarınız için
Kaleminize sağlık çok güzel ve anlamlı bir eser olmuş