Ben Şimdi Yine

Ben Şimdi Yine

Ben şimdi yine
Seninle gelmek isteyip de
Sarmaş dolaş giremediğimiz
O ahşaptan mekana çöktüm.
Her zamanki gibi tek başımayım.
Nargilenin dumanına vurdum kendimi.
Aklım fikrim hep sende,
Uykusuzluk hakim yorgun gözlerimde.

Birkaç mısra karalamaktayım.
Kömür tadında şiirler yazıyorum sevdamıza!
Arka köşedeki masada
Her zamanki gibi yalnızım.
Tutamıyorum kendimi!
Sanırım ağlamaktayım.
Kimseler duymasın diye
Sana içimden yalvarmaktayım!
Saat gecenin on iki buçuğu,
Işıklar sönecek birazdan,
Çalan türkünün son kısmındayım.
Masalar bomboş…
Seni seven bu deli yine aşkından sarhoş!

Emre Özkan