Memleketim gibisin
Gözlerin en derin ocakların kömürü
Nasıl umut oluyorsa kömür memleketim insanına
Gözlerin de öyle umut oluyor bana
Memleketim gibisin
Bir ekmeği bin yerinden bölüşen
Sana hasretim yokuşları gibi
Bin merdiven bugün
Beş bin merdiven yarın
Bitti dediğim yer yarısıymış meğer
Bir mola vermişim ve devam etmişim seni sevmeye
Memleketim gibisin
Saçların Karadeniz’in hırçın dalgası
Baret takılı işçilerin dillerinde sevda türküsü
Her bahçede illa bulunur hanımeli
Seni hatırlatır her birinin kokusu
Memleketim gibisin
Yolları kıvrım kıvrım dağlar içinde
Ağaçlar görürsün yemyeşil yalçın taşlar içinde
Memleketim gibisin toprağı aşk büyüten
Acıyı, kederi gamı kara gecelerde eriten
Memleketim gibisin
Zordur hayatı ama tatlıdır ekmeği.
Aç döndüm dedirtmez bırakmaz en fakiri
Seni sevmişliğim canım bunlardan ötürü.
Memleketim gibisin, hasretliğim bundan ötürü