Zaman Alıyor (ŞiirAhabir)
-İşlek bir caddeydi zaman seninle,
Gelip geçenlerden habersiz, Kırk yıl hatırını alsam da,
Kahvedeki son yudumundu ayrılık…
Takip etmeliydim zamanı, ucunu kaçırdığım dakikalar saatleri alıp götürüyor benden, korktuğumdan değil öyle ya da böyle geçiyor zaman seninle, iki sandalye ve masanın koca bir boşlukta kapladığı o ufacık yerde başlıyor zamansızlık kavramı, bakışların renk katıyor gökyüzüne, biraz daha maviye çalıyor dünyam, rüzgar biraz daha hissettiriyor kendini, bir kelebeğin tedirginliğini yaşatıyor ellerin, eski bir şarkının notalarına dönüyor cümlelerin, bitmeyen ezginin güzelliği.
Gölgen düşüyor kahvemin telvisine, bir anlık nefesin bir ömür’e dönüyor.
Her yudumda ayrılık vakti dar ediyor. O kadar uzun yaşamalısın bende, hasretin ömür ediyor.
Zaman seni çalıyor başucumdan, Zaman seni alıyor…