Anlarsın
Ne olurdu bir kez görebilseydim yüzünü
Yüzün ki bana dünyada görünen en güzel resimdi
Bir gülsen karşındaki buzlar birdenbire erirdi
Ama bana nasip olmuyor hissetmek gülüşünü
Sana çıkmayan bütün kapıları teker teker
Kapattım, ah bir bilsen ne kadar uğraştım!
Seni hatırlatmayan her şeyi birer birer
Aklımda bulunan meçhul çöp kutusuna attım.
Ama gelemezsin yine de bilirim bunu
Rüyalarda görmek de fena değildir
Eğer bir gün okursan bu mektubumu
Anlarsın sensizlik beni mahvedendir
Eserde kullanılan fotoğraflar:
Fotoğrafın alındığı site için tıklayınız.
YouTube kanalımıza abone olmak için tıklayınız: Edebi Alem
Yüreğinize sağlık, kaleminize sağlık. Özlediklerimize, kavuşmak istediklerimize bir gün kavuşmak dileğiyle…
Amin inşAllah. Bu şiiri yazdığımda çok özlem doluydum fakat artık bir şey hissetmeden de yazdığım insana güzel bir eser olarak kaldı. Her ne olursa olsun şiirimi seviyorum. Bu güzel yorumunuzu da çok beğendim teşekkürler.
Hayat kimi zaman da böyle olabiliyor demekki Hatice Hanım. Bir zamanlar bu kadar değer verip, şiirler yazdığımız kişiler zamanı gelince sıradan bir kimse olabiliyor.
Evet haklısınız. Ben ona anlarsın diye şiir yazmıştım ama anlamadı kendi tercihi artık üzülmüyorum.
Yârin güleç yüzüne kavuşamamanın çaresizliği satır satır işlenmiş…
Kaleminize sağlık.
Çok sağolun aynen öyle.
Dünya ki, hepimize hasreti yaşatıyor. Birgün kavuşur muyuz hasret duyduklarımıza bilinmez! Ama herat hep var olacaktır. Kaleminize sağlık
Çok sağolun ne güzel ifade ettiniz.
Eserede değil yorumlara yorum katayım bu sefer ☺️ yukarıda yapılan yorumlar dikkatimi çekti. Kendi sınırlarında sevip farkedilmeden tekrar oradan sıyrılmış olmak bu sevginin belki en masum en temiz halı kimseyi kırmadan incitmeden orada kabul edilmediğini anlayıp çekilmek … Sizde biraz hissettirmeye çalışmışsınız bunu tıpkı eserinizde de olduğu gibi.. kaleminize sağlık
Çok sağolun Aliye Hanım. Haklısınız çok güzel dile getirmişsiniz.