Görültü
Gördüm efendim, kıyasın ince kıvraklığını,
beden ve mal sisinde kurtlandığını.
İşittim beyim, hâr kümelerin gümbürtüsünü,
kırık hasedin ve kinin eline geçirdiğini ve deştiğini.
Daha fazla yansıyor pîrim, sanrıların galabe çaldığı beynime,
vahşetin komik sahneleri , insanların bu sahnede tek taraflı cesetler olduğunu.
Kanıyor üstad, uzuvlarımdan başlayan ve sızısını sahnelere taşıyan,
uzağın garib bedenleri.
Biliyorum seyyahım, göçen her zaman kırıntısının, ardından insan silsilesinin cesedini bıraktığını.
Yitiyorum seydim, umudun zeybeği türküsünü fısıldadığında,
kara buhranı küme küme üşüştüğünde ,
Yitiyorum bu sahnede.
Biliyorum, öleceğimi.
Kanayacağını, ruhumun.
Yansıyacağını, gizlerimin.
İşiteceğini, her cesedin kelimelerimi.
Konuşacağını, gerçekliği haykırırcasına…
Dilruba Şahin
Dilruba Şahin’in kaleme aldığı “İnsan Vasıflı Beşer” adlı eseri okudunuz mu?
YouTube: Edebi Alem “Görültü”
