İsraf Edilen Kelimeler
Soluk kalmış duvarların ardından,
Çıkmaya yüz tutmuş örümcek misali,
Ağ ata ata dilimin ucuna kadar doluşuyor, kelimeler.
Ardından bir boş vermişlik hissi çöküyor…
Aman diyorum… Söylesem ne olacak ki.
Düşünme kabiliyeti sıfıra indirgenmiş, bir insan müsveddesi…
Müsrifçe, kelimeleri israf etmenin
Anlamı ne…
Çoğu insanla muhatap olmak ve bir şeyler anlatmaya çalışmaya çalışmak, zaman kaybı gibi…
Böyle insanlar için
Sessizlik ölümle tehdit…
Boş beyinlerin tehlikeli lakırtısını, umutsuzluk çığlıklarını bastırmak için gürültü son kaçamaktır. Gırgır şamata, maksat muhabbet öyle mi?
Düşünmekten aciz eğlenceyi küfüre boğan, dalga dümen yaşayan insan topluluğu. İnsanlığın yüzde doksanı uyutuluyor… Yüzde beşi sayesinde. Geriye kalan yüzde beş ise uyandırmaya çalıştıkça dibe çöküyor…
İşte insan oğlunun o mahcup ve meşhur tablosu…
Reha Doğan
Reha Doğan’ın kaleme aldığı “Tevafuk” adlı eseri okudunuz mu?
YouTube: Edebi Alem
