Dilâ
Saçları zarafet timsali dalgalanan,
Hissiyâtı kırılgan bir kadın vardı.
İsmi Dilâ’ydı…
Hangi erkeğe gönül bağlasa
Hıyanetin yaman hışmına uğrardı.
Duydukları yalan, mâruz kaldığı talandı…
Yağmur yağdığında kabuğuna çekilir,
Izdırabını içinde yaşardı.
Ruhundaki elim hengâmeyi
Gizlice tuttuğu günlüğünde anlatırdı.
Yüreğinde kopan fırtınadan
Kimseler haberdar olmazdı…
Eserde kullanılan Fotoğraflar:
Fotoğrafın alındığı site için tıklayınız.
Fotoğrafın alındığı site için tıklayınız.
YouTube kanalımıza abone olabilirsiniz: Edebi Alem
Eser hakkındaki düşüncelerinizi yorumlar kısmını kullanarak bizlerle paylaşabilirsiniz.
yazan her insanın haykırışı sessiz olurmuş. Ne fırtınalar koparmış içinde ama tek tepkisi kağıda saçtığı mürekkep izleri olurmuş. kaleminize sağlık Emre Bey..
Çok haklısınız Betül hanım. Gönülden seven pek çok insanın haykırışı buna benzer şekilde oluyor.
Güzel yorumunuz için teşekkür ederim.
Hakikatli seven kadınların iç dünyasını bir erkek olarak elimden geldiğince güzel şekilde dile getirebilmişsem ne mutlu bana Aliye hanım. Çok teşekkürler…
Bir kadının dilinden değil binlerce kadının dilinden söz etmişsiniz. Kaleminiz her vakit susmasın , ellerinize sağlık Emre bey
Bir topluluğun manifestosu gibi olmuş. Nazım Hikmet tarzı şiir ile hikayeyi birleştirmiş gibi sanki. Betimleme az olsa da şiirin derinliğinden bir şey kaybettirmemiş. Kelime başı kafiyeler de gayet başarılı kullanılmış. Kaleminize sağlık.
Yorumlarınız için çok teşekkür ederim Gökhan bey.
Güzel bir eser daha Kaleminize sağlık Emre bey
Çok teşekkürler Akif bey