Bilsen
Bilsen, kuşkular gibi kasvetliydi sabahlar…
Güneş beni yalanların arkasından dikizlerdi.
Adını tırnaklarımla kazıdığım çınar gövdeleri
Firari sevdaların vahşetinden titrerdi!
Bilsen, geceler değin karanlıktı bu şehir…
Sokaklarım ölümden de suratsız gülümserdi.
Göz yaşımla aşkı mühürlediğim kaldırımları
Zendostların mekruh salyaları lekelerdi!
_Emre ÖZKAN_