Kar Yağıyor İçime Doğru

Kar Yağıyor İçime Doğru

Kar yağıyor
Aslında sadece sen ve ben varız
Hüzün denen şey de tıpkı sen gibi
Kalbime geldi mi gitmiyor
Bütün şehir ağlıyor
Evlerin bacaları öksürüyor
Sokaklar çok garip bakıyor
Sen o sokaklardan geçiyorsun
İşte tam olarak burdan

Bu cam kenarında oturmuşum
Karın yağışını izliyorum
Tam da Ahmet Kaya şarkısı gibi
Ne güzel de içimi ıslatıyor
Aslında sadece sen varsın
Ben yokum belki
Belki bu sokaklar ıslanmak için
Daha çok genç ve ben bunun
Henüz farkında bile değilim

Yalnızca sen varsın
Benim yokluğum bir şey ifade etmiyor
Yokluğum sıfır gibi etkisiz
Yokluğum ağaçları yeşertiyor
Senin varlığında ise açıyor çiçekler
Ama bu kış ayında hiç de zor değil
Seni düşünmek ve uzaklara dalıp gitmek

Aslında ne sen varsın ne de ben
Belki bir rüyanın içindeyim
Beni hangi soğukluk uyandıracak
Beni kaç defa ıslatacak bu yağış
İçimi kim dindirecek
Söyler misin bana ey maşuk
Kim inandıracak bana sevgini
Dünyamın en güzel yalanını
Şu perdeyi kim aralayacak,
İçimi kim görecek bembeyaz örtülü
Kim söyleyecek bana bunları
İçimden taşıp giden şu duygu seline
Kim dur diyecek
şu Şubat ayının on beşinci günü..