Baba
Ne kadar asil bir kelimedir!
Onu haykırabilmek nasıl da güzeldir!
“BABA” dedin mi, akan sular duruverir…
Kıymetinin kelimelerle ifadesi yetersizdir!
Hele bir de yanında değilse,
Göçüp gitmişse fâni alemden;
Ona şiirler yazmak meşakkatli bir hâldir.
Çünkü yazacağın her mısra,
Burnuna toprağın kokusunu getirir.
Her “BABA!” deyişinde canından can gidiverir.
Onun boynuna sarılamamak ,
Ellerini doyasıya öpememek,
Bir evlâda çok zor gelir!
Sanki bütün kelimeler
İnsanın boğazında düğümlenir.
Artık sadece rüyalarda ziyarete gelir.
Uyandığında, gözünden yaşlar süzülüverir…
“BABA” hiç tükenmeyecek sevgi demektir!
Babaların gönüldeki kutsiyeti ebedîdir.
“BABA” bambaşka bir kelimedir…
Eserde kullanılan resimler&fotoğraflar
Resmin alındığı site için tıklayınız.