in

Suskunluk

Suskunluk

Sustum, ruhumdan koparılan her parçada sustum. Sustum çünkü kaybettim ve unutuldum, kanımda dolaşan her zerrenin acısıyla kavruldum. Yenildim çünkü sana mahpustum , yenildim çünkü sana vurgundum. Kaybettiğim kendimi sende bulmuşken tamamlandım diye kendimi kandırdım. Yoruldum, üşüdüm ve tükendim. Git gide her zerreme işlerken söylediklerin yavaş yavaş tükettim kendimi. Güzel nefesinle küllerimi savururken sen, ben bana sapladığın o kancalardan kurtuldum.

Suskunluk

Ezelden beri bilirim ki bu satırları okumayacak, nidalarımı duymayacaktın. Vazgeçtim artık, kazananı olmayan bir savaşın tek kaybedeni olmaktan yoruldum ve bittim. Sen cennetin en güzel köşesinde oturan sultan; bende asla oraya ulaşamayacak lanetli kovulmuş olan…

İbrahim Halil Kırmızı 

Eserde kullanılan fotoğraf Ayşen Eren tarafından çekilmiştir.

Eseri Beğendiniz mi?

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Sensizlikle Dans

Anılar ve Hayat