Anılar ve Hayat
Ne çok da özleniyor hatıralar anılar değil mi? İnsanoğlu bu illaki vardır aklında güzel geçen anıları. Bazen durduk yere bazen de bir şey hatırlatır. Uzun uzun dalar o anıların içine bir müddet orda kalır hiç çıkmak istemez. Hatta zaman dursun ister hep o an yaşansın. ama bildiğiniz üzere zaman çok acımasız. Anılarımızı aldığı gibi benliğimizi de alır çeker içine. İnsanlar doğası gereği doğar, yaşar ve ölür. Önemli olan bu adeta bir yolculuk gibi olan ve bu yolculuğun biçare yolcuları insanların binmiş oldukları hayat treninde bir camdan manzarayı seyrederken diğer taraftan kaçırdıkları manzaralar hep eksik kalır hayatlarında.
Bazen de karşılaştığı tatsız olaylar çok fazla can yakmasına rağmen insanlar hiç bir zaman oturdukları koltuklarını değiştirmezler. Hep o manzaraya bakarak devam ederler yolculuklarına. Bu da hayatlarında ilerde hatırlayabilecekleri güzel anıların olmasına engel olur. Çünkü hep şu mantık vardır. O taraf da aynı olacak korkusu. Hayır bu kesinlikle öyle değil öyle olmamalı. Olumsuzluk mıknatıs gibidir. Önemli olan onun manyetik alanına girmemektir. O taraf daha iyi olacak denilmeli. Hem Şems-i Tebrizi ne der;
“Hayatın altının üstüne gelmesinden korkmayın hem belki hayatın altı üstünden daha iyidir…”
Tek tavsiyem bakış açınız hep açık olsun. Daima etrafınızdakilerin farkında olun. Tren son durağa varmadan hayatın güzelliklerinden olabildiğince faydalanın.
Vedat Türker
Eserde kullanılan fotoğraf Ayşen Eren tarafından çekilmiştir.
Vedat Türker’in kaleme aldığı “Mutsuz Masallar” adlı eseri okudunuz mu?
Anılar ve Hayat
