Gerçeğimle Hayalim
Parmak uçlarıyla okşadığı cümleleri koklar gibiydi. Tek tek sayfaları yoklayıp bir kitaptan diğerine geçiyordu. Silik olan acelesinin belirsiz bir sabırsızlığı çökmüştü üzerine. Bir an evvel kavuşma isteğinin tez canlılığı vardı tavırlarında. Fakat sabrı ne de güzel telkin veriyordu parmaklarına. Onlara dokunurken ürkütmeden, incitmeden, yıpratmadan inceliyor ve hangisini okuyacağını düşünüyordu. Kumral, uzun saçları yuvarlak yüzünden aşağıya sarkarken yan görünümündeki ifadesinden derin arayışı yansıyordu. Nedendir bilmem ama dakikalardır bu genç kızın kitap arayışını izlemekten kendimi alıkoyamıyordum.
O nazik donuşları zihnimin içindeki puslu bir kapıyı açıp çağrışım anında gelen cümlelerimi uyandırmıştı. Onlardan biri de Sabahattin Ali’ninkiydi: “Niçin ilk defa gördüğümüz bir peynirin niteliği hakkında söz söylemekten kaçtığımız halde ilk rast geldiğimiz insan hakkında son kararımızı verip gönül rahatlığıyla öteye geçiveriyoruz?” Diyordu. Bu kızda diğer insanlardan farklı olan şey buydu, sanırım. Kitaplara itina ile bu kadar şefkatli yaklaşan ve dakikalarca bir kitabı anlamaya çalışan, sadece kapağı ile hüküm vermeden onun içinde var olanları da görmeyi bilen, ön yargı denen illete tutulmadan davranan biri kim bilir etrafındaki insanlara karşı nasıldır? Bir peynire verdiği değeri insanlardan esirgeyenlerden olmadığı kesindi. Sayfa sayfa yoklamasının sonuna geldiğini elinde kararlı bir şekilde tuttuğunu hissettiğim kitabından anlamıştım. Kıymetle yoğrulmuş bir özenle seçilen bir kitabın ne olduğunu merak etmiştim. Fakat her ne kadar görmeye çalışsam da genç kız görüş açımdan bayağı uzaklaşmıştı. İçimdeki o öğrenme hevesini durduramadığımdan bir şekilde kızın olduğu yere hayalet gibi yaklaştım. Sanki kitaplarla ilgileniyormuş gibi görünerek sağa sola bakınıyor ama gözümü kızın elindeki kitaptan ayırmıyordum. Aramızdaki mesafe azaldığında ise şaşkınlıktan kala kalmıştım. Elinde tuttuğu o kırmızı renkli, kapağında sürrealist gözlerin, dudakların olduğu kitap benim kitabımdı. Tam üç buçuk senede tamamladığım, gerçekliğin bir hayal olduğunu ve o hayalin gerçeği olduğumuzu anlattığım kitabım ve okurum… Gerçeğimle hayalimin yan yana yazılışıydı.
Sibel Gidici
Sibel Gidici’nin kaleme aldığı “Bekleyenimi Özlerken” adlı eseri okudunuz mu?
YouTube: Edebi Alem “Gerçeğimle Hayalim”
