Merhaba Aşk
Ayın kasvetli ve solgun ışığı tül perdenin arasından süzülerek daktilomun üstüne düşüyordu. Gaz lambasının ışığı titrerken parmaklarım büyük bir keyifle daktilo tuşlarının üstünde gidip geliyordu. Derin bir sessizlik Akşehir’in dar ve kasvetli sokaklarına hakim olmuştu. Arka sokaklardan havlayan köpeklerin sesi, kedilerin acı çığlıklarına karışırken zaman zaman esen meltem ıhlamur ağaçlarından yayılan mayhoş kokuyu burnuma taşıyordu. Otel odamda yalnız değildim. Harp dönemindeki acısıyla odama sığındırılmış Paloma Nine vardı yanımda. Paloma Nine’nin ağır ve titrek sesiyle dikkatim dağıldı.
“Fuat evladım…” iskemlemde geriye doğru yaslanırken kehribar rengi gözlerimi kısmış, tel çerçeveli gözlüğümü burnumun üstüne itmiştim.
“Efendim Paloma Nine?”
“Fuat evladım sen aşık mı oldun?” yanaklarım kızarırken çekingen gözlerimi ondan kaçırdım ve zoraki yutkundum.
“Yok… yok nine nereden çıkardın bunu?”
“Bakışlarından, gözlerinin içinden…” kurumuş dudakları tebessüm ederken gözlerinin içi parladı.
“Yok öyle…”
“Hadi ama bana da yalan söyleyemezsin!” oturduğu iskemlemden doğrulurken omuzlarına salınarak bir pamuğu andıran kar beyazı saçlarını okşadı. Kuru ve kemikli parmaklarını omzuma koydu.
“Aşk… aşkı bana sor sen. Aşk imkansızı düşlemektir Fuat evladım.” çekingen bakışlarımı ona çevirirken parmaklarımı masanın üstünde kenetledim.
“Çok mu sevdin Paloma Nine?”
“Çok, ona sevgimin yanında az kalırdı belki de…” gözleri çakmak çakmak parlarken çatık kaşları panjurları ardına kadar açılmış pencereden Akşehir evlerini süzdü.
“Aşk güzel bir duygu mu sence Paloma Nine?” sıkıntıyla iç geçirirken ciğerlerinde biriktirdiği havayı dışarıya saldı.
“Güzel olmaz mı hiç Fuat? Bir insan çıkıyor karşına ve çaresizce ona veriyorsun yüreğini, onunla göz göze gelince eriyip bitiyorsun karşısında, başını omzuna yaslasın ve bir ömür orada kalsın istiyorsun…” gözleri kısılırken bakışları çok uzaklara daldı, “bu otelde o güzel aşkın bir armağanı.” gözlerim heyecanla büyürken dudaklarım kurumuştu.
“Nasıl, nasıl yani Paloma Nine?”
“Gitti, giderken de ‘Bekle beni burada Paloma, geleceğim hemen döneceğim. Seni çok seviyorum’ dedi. Çok az kaldı biliyor musun, her şeyden daha yakınım artık ona…”
“Sen o sevdiğin insanla evlenmedin mi yani?” çakmak çakmak parlayan gözlerini benden kaçırdı. Gözleri dolmuş ağlamaklı olmuştu.
“Hay… hayır evlenmedim. Onu bekledim, işte şimdi gelecek” diyerek susmuştu, küçük diliyle dudaklarını nemlendirdi.
“Ah ne güzel Paloma Nine, ne güzel. Mehpar’de bana gelir umarım bir gün…” Paloma Nine, gülen gözlerle gözlerimin içine bakarken yeniden iskemlesine kuruldu. O sırada otel odamızın kapısı büyük bir ısrarla çaldı. Hızla oturduğum iskemleden doğrularak kapıyı yavaşça araladım. Kapıda sıska ve zayıf otel görevlisi dikiliyordu.
“Buyurun…” diye yineledim.
“Paloma Nine artık yeni odasına geçebilir. Oda boşaldı.” geçicide olsa güzel duygular bırakmıştı bende Paloma Nine. Paloma Nine, ayaklarını sürüyerek odamdan çıkarken bana gülümsedi.
“İyi geceler yavrum. Benim odam hazır değil mi?”
Otel görevlisi küçümseyen bir yüz ifadesiyle ekledi. “Hadi, hadi Paloma Nine odan hazır.”
“Yaşlı kadına böyle davranmaya utanmıyor musunuz?” otel çalışanının suratı düşerken yüzünün rengi soldu.
“Ih, efendim mevzu bildiğiniz gibi değil. Bu Paloma Nine yıllar yıllar önce yani gençliğinde bir adama aşkı olmuş adamda buna ‘Seni Garp Hotel’de bekleyeceğim, burada beni bekle’ demiş ve ardından Paloma Nine’yi terk etmiş. Kafayı üşüttü, vaktinin çoğu zamanını Gar Hotel’de geçirir. Aşk bu işte efendim çok garip bir duygu. İyi akşamlar.” adamın söyledikleri karşısında donmuş kalmıştım. Gözlerim büyürken ağzım açılmıştı.
“Aşk; onun gelmeyeceğini bilsen de son treni bekler gibi her an gelecekmiş gibi sever yolunu gözlersin onun seni sevmediğinden habersiz…”
Musa Ünal
17.02.2022
Eserde kullanılan fotoğraf Süeda Şeker tarafından çekilmiştir.
Musa Ünal’ın kaleme aldığı “Biraz Kahve Biraz Kitap” adlı eseri okudunuz mu?
