Nasıl Mutlu Oluruz?
Mutlu olmak üzerine yıllarca yazıldı, çizildi. Neydi mutlu olmak? Nasıl elde edilirdi?
Kimine göre en güzel kıyafeti giymek, kimine göre dört dörtlük bir yemek yemek, kimine göre kusursuz bir aşk hikayesi… Bunlara sahip olamayan herkes kendini mutsuz ilan etti. Yıllarca kendimizi kusursuzluk olduğuna inandığımız mutlulukla sınırlandırdık. Bir gün çıkagelen bir salgın bütün tabuları yıktı. Alışılmış her şeyi aldı götürdü elimizden. Kendi içimize döndük. Kendi içimize dönmek zorunda bırakıldık.
Dört duvara hapsolduk belki. Kendi pişirdiğimiz ekmekle övündük. Ev halkıyla bir fincan kahvenin yanına sonsuz sohbeti koyduk uzun zaman sonra. En yakınlarımıza vakit ayırabilmenin keyfini yaşadık. Bazen kendi kendimize okuduğumuz iki satır kitaptan küçük mutluluklar çıkardık payımıza. Eksik malzemeli yemekler yaptık. Gidemediğimiz kafeler yerine balkonlara akın ettik. Uzaktan el sallamalı bayramlar geçirdik. Uzun uzun düşünme fırsatı elde ettik. Sahi neydi mutluluk? İçimizde olan bir şey mi, dışarıya gösterebildiğimiz şey mi?
Elimizde olanın değerini bilmek, anda kapabilmekti mutluluk. İçimizdeki çocuğu keşfedip, yanı başımızdaki insanları ihmal etmemekti. Bazen bir fincan kahve (nerede içildiği önemsenmeyen) , bazen günlük hayatta yetişemediğimiz zaman…
Yıllar sonra öğrendik ki için mutluysa dışarının bir önemi yok. Kendi kendine yetebiliyorsa insan, dışarıdaki kusursuzluğun kıymeti yok. Anda kalabilmek ve içimizdeki mutluluğu kaybetmemek ümidiyle…
Eserde kullanılan fotoğraf Ayşen Eren tarafından çekilmiştir.
Nasıl Mutlu Oluruz? – Nasıl Mutlu Oluruz?
