in ,

Kar Tanesi

Kar Tanesi

Kar Tanesi

Olur da bir gün bu şehre kar yağarsa,

Aylardan aralık ve günlerden pazarsa,

Esen rüzgar tenini üşütmüyor,

Kar taneleri gözlerine dokunmaya korkuyorsa,

Bil ki yine düşmüşsündür;

Zihnimin sensizlikle titreyen sokaklarına.

Tıpkı kalınca bir yorgana sarınmış gibi öyle çok,

Öyle çabuk ısınmıştır yüreğim attığın her adımda

Caddelerim yönünü şaşırmış yollarım bariyer koymuştur çıkışlarına,

Ne bir insan bırakmışımdır yön sorabileceğin sana,

Ne de bende kaybolduğunu ihbar edebileceğin bir karakol etrafında,

Ve hatta şehirlerimin adını bile değiştirmişimdir bilmediğin bir lisanda.

Çünkü korkuyorumdur bir görünüp bir yok olmandan aslında,

Öylece çıkıp gidersin diye geldiğin gibi aklıma,

Gidişin ki her seferinde kendimi aradığım bir bulmaca,

Ama bu sefer kendimi aramak için ne bir kağıt ne de bir eşkal bıraktım ardımda,

Olurda bu şehre bir gün kar yağarsa,

Aylardan aralık, günlerden pazarsa,

Ve artık sen yoksan sokaklarımda,

Bil ki yitip giden bir kar tanesi gibi eriyip kaybolmuşumdur avuçlarında.

Jülide Aslan

Eserde kullanılan fotoğraf Ayşen Eren tarafından çekilmiştir.

Jülide Aslan’ın kaleme aldığı “Türk Edebiyatının Baş Tacı Mesnevi” adlı eseri okudunuz mu?

Eseri Beğendiniz mi?

2 Yorum

Yorum Gönder
  1. Bir şairin okuyuşunu anımsattı. Cümleler tanıdık değildi ama okurken başka biri okuyor gibi okudum. Hatırlayamadığım bir şair vardı bu şekilde okurdu bu eseri herhalde…
    Kulağa hoş gelen cümlelerdi arada açıp bir okumak isterim. Kaleminiz varolsun her daim

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Evrensel İlkelerle Dworkin

Dede Korkut Hikayeleri Nedir?